Η Northrop Grumman έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τον πλήρως αυτόνομο ανεφοδιασμό καυσίμου στον αέρα ανάμεσα σε δύο UAV. Δύο αεροσκάφη, ένα επανδρωμένο Proteus και ένα από τα μη επανδρωμένα RQ-4 Global Hawk της NASA εξομοίωσαν ελιγμούς ανεφοδιασμού πετώντας σε ύψος 45.000ft. Τα δύο αεροσκάφη πλησίασαν έως και 40ft απόστασης (δείτε το βίντεο παρακάτω) και στην πτήση αυτή αξιολογήθηκε η απόκριση του συστήματος ελέγχου πτήσης και η απόδοση των κινητήρων σε τόσο μεγάλο ύψος.---

Οι δοκιμές αυτές γίνονται στα πλαίσια του προγράμματος KQ-X της DARPA που στοχεύει στην επίδειξη το 2012 εναέριου ανεφοδιασμού μεταξύ δύο Global Hawk. Ο ανεφοδιασμός θα γίνεται σε ύψος 60.000ft (διπλάσιο από το τυπικό ενός συνηθισμένου επιβατικού αεροσκάφους) και με ταχύτητα περίπου 160 κόμβων, πολύ απαιτητικές συνθήκες λόγω του αραιού αέρα και της χαμηλής δυναμικής πίεσης.

[ytx="zW6R-M4R-NE"]zW6R-M4R-NE[/ytx]

Στην πρόσφατη δοκιμή μόνο το ένα αεροσκάφος, το RQ-4 ήταν μη επανδρωμένο. Το Proteus είχε πλήρωμα το οποίο όμως ουσιαστικά επέβλεπε και υπήρχε για λόγους μείωσης ρίσκου. Αξίζει να σημειωθεί πως σε αντίθεση με τις συνηθισμένες μεθόδους εναέριου ανεφοδιασμού, στη συγκεκριμένη δοκιμή αλλά και για το πρόγραμμα KQ-X το τάνκερ ακολουθεί το προς ανεφοδιασμό αεροσκάφος και του μεταφέρει καύσιμο από τον πρόβολό του στο ‘καλάθι’ του αεροσκάφους εμπρός. Η ασυνήθιστη αυτή διάταξη υπαγορεύτηκε από την ανάγκη μετατροπής του υπάρχοντος στόλου των Global Hawk. Είναι πολύ ευκολότερο (και πιο οικονομικό) να εγκατασταθεί το ατρακτίδιο με το ‘καλάθι, οπότε μόνο λίγα Global Hawk θα εξοπλιστούν με τον εμπρός πρόβολο και αυτά θα έχουν το ρόλο τάνκερ. Τα υπόλοιπα θα φέρουν το ατρακτίδιο και θα μπορούν μόνο να λάβουν καύσιμο. Ο εναέριος ανεφοδιασμός θα επιτρέπει στα RQ-4 να παραμένουν στον αέρα για περίπου 120 ώρες (από ~30 σήμερα) και έτσι θα απαιτούνται πολύ λιγότερα αεροσκάφη για την ίδια αποστολή.



(update) Τον Δεκέμβριο του 2010 η NASA έκανε δοκιμές με ένα King Air που πέταξε σε κλειστό σχηματισμό με ένα από τα Global Hawk για να μελετήσει τον ομόρρου του.



Πέντε χρόνια πριν έγινε μία παρόμοια δοκιμή με ένα από τα F/A-18B της NASA το οποίο ανεφοδιάστηκε από ένα Boeing 707-300 τάνκερ. Παρόλο που και τα δύο αεροσκάφη ήταν επανδρωμένα, οι πιλότοι όπως φαίνεται και στο βίντεο παρακάτω δεν ακούμπαγαν καν τα χειριστήρια. Όλοι οι ελιγμοί και ο έλεγχος έγινε από το σύστημα Autonomous Airborne Refueling Demonstration System (AARD) της Sierra Nevada Corporation που ενσωματώνει διαφορικό δέκτη GPS, αδρανειακό σύστημα πλοήγησης και οπτική ιχνηλάτηση για το τελικό στάδιο. Το σύστημα αυτό ήταν εξολοκλήρου εγκατεστημένο στο F-18 και δεν έγινε καμία μετατροπή στο τάνκερ. Η Northrop Grumman χρησιμοποιεί επίσης το AARD και αντίστοιχα και εδώ οι ρόλοι είναι μοιρασμένοι ασύμμετρα. Το RQ-4 με ρόλο τάνκερ θα έχει το σύστημα σχετικής πλοήγησης και θα είναι υπεύθυνο για τους ελιγμούς συνάντησης με το προς ανεφοδιασμό RQ-4.

[ytx="7mC0i1-nk1A"]7mC0i1-nk1A[/ytx]

Η SNC σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το σύστημα αυτό όχι μόνο σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη αλλά και σαν βοηθητικό μέσο ασφαλείας για τα πληρώματα των αεροσκαφών που εκτελούν εναέριο ανεφοδιασμό. Η Northrop Grumman εξελίσσει επίσης το μη επανδρωμένο stealth X-47B το οποίο είναι προγραμματισμένο για αυτόνομο εναέριο ανεφοδιασμό.

(via Ares blog, πρώτο βίντεο και εικόνα από την Northrop Grumman, δεύτερο βίντεο και εικόνες της Sierra Nevada Corporation, άλλες φωτογραφίες: NASA)