Η ιστοσελίδα designboom.com σε συνεργασία με το ίδρυμα σχεδιασμού της Σεούλ διοργάνωσαν έναν διαγωνισμό με θέμα την σχεδίαση ποδηλάτου. Η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη, 3078 συμμετέχοντες από 88 χώρες υπέβαλαν πολλά καινοτόμα ή εκκεντρικά σχέδια αλλά αυτό που τελικά επικράτησε ήταν το εκπληκτικά απλό ‘Bike 2.0’ από τους Inoda + Sveje, ένα στούντιο με έδρα το Μιλάνο που ιδρύθηκε από τους Kyoko Inoda και Nils Sveje.---

Η ονομασία Bike 2.0 υποδηλώνει την πρόθεση των σχεδιαστών να εκμεταλλευτούν την διαθέσιμη τεχνολογία αλλά και τον σωστό σχεδιασμό ώστε να περάσουν το ποδήλατο στο επόμενο στάδιο. Το concept τους στοχεύει στον απλό χρήστη που αντιμετωπίζει το ποδήλατο σαν καθημερινό εργαλείο και όχι σαν αθλητικό εξοπλισμό. Το βασικό του χαρακτηριστικό είναι η εξάλειψη της αλυσίδας και του κλασσικού συστήματος μετάδοσης, ίσως το πιο ενοχλητικό και ευαίσθητο σημείο εντός κλασσικού ποδήλατου.



Το Bike 2.0 χρησιμοποιεί μία μικρή γεννήτρια ανάμεσα στα πεντάλ και έναν ηλεκτροκινητήρα στην πλήμνη του πίσω τροχού. Το σύστημα είναι ηλεκτρονικά ελεγχόμενο και περιλαμβάνει ακόμα έναν υπερ-πυκνωτή. Ο ποδηλάτης περιστρέφει την γεννήτρια και η παραγόμενη ισχύς διοχετεύεται στον κινητήρα του πίσω τροχού. Στην περιγραφή αναφέρεται η ύπαρξη συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης μετάδοσης (CVT) αλλά το πιθανότερο είναι αυτό να αναφέρεται στην ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ροή ισχύος και όχι σε κάποιο μηχανικό σύστημα. Ο υπερ-πυκνωτής υπάρχει μόνο και μόνο για να υποβοηθάει την διαδικασία της μετάδοσης, στην βασική διαμόρφωση η ισχύς που παράγει ο ποδηλάτης φτάνει αυτούσια στον κινητήρα. Για το φρενάρισμα χρησιμοποιείται η ηλεκτρική εμπέδηση. Προαιρετικά μπορεί να προστεθεί στην βάση της σέλας μία μικρή μπαταρία που θα υποβοηθά το έργο του ποδηλάτη αλλά και θα αποθηκεύει μέρος της ανακτούμενης από το φρενάρισμα ενέργειας.



Μεγάλη βάση έχει δοθεί και στην εργονομία του Bike 2.0. Η ηλεκτρική μετάδοση και φρενάρισμα έχουν εξαλείψει κάθε εκτεθειμένο μηχανισμό. Ο ποδηλάτης έχει στην διάθεσή του 3 περιστροφικούς διακόπτες ενσωματωμένους στο τιμόνι. Ο βασικός ελέγχει την συχνότητα περιστροφής τον πεντάλ (cadence) και οι άλλοι δύο –προαιρετικά- τον βαθμό εμπλοκής της μπαταρίας. Για να φρενάρει απλά περιστρέφει τα πεντάλ ανάποδα. Το ποδήλατο χρησιμοποιεί τροχούς και ελαστικά τυποποιημένων διαστάσεων ενώ η τηλεσκοπική κύρια δοκός του πλαισίου μπορεί να προσαρμόσει το ποδήλατο σε μεγάλη γκάμα χρηστών.

Δεν έχει κατασκευαστεί κάποιο λειτουργικό πρωτότυπο αλλά η αρχή λειτουργίας φαίνεται ορθή. Παρόμοια συστήματα έχουν ήδη δοκιμαστεί και ένας άλλος τρόπος για να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα είναι η υδραυλική μετάδοση, όπου στη θέση της γεννήτριας θα έχουμε μία αντλία και αντί για ηλεκτρικός ο πίσω κινητήρας θα ήταν υδραυλικός. Οι απώλειες ισχύος και στα δύο αυτά συστήματα (ηλεκτρικό / υδραυλικό) είναι αντίστοιχες ή ίσως και μικρότερες από αυτές ενός συστήματος μετάδοσης με γρανάζια και αλυσίδα, ενώ η μαζική παραγωγή μπορεί να κατεβάσει σημαντικά το κόστος ανά μονάδα.



Όπως φαίνεται και στα γραφήματα επάνω δεξιά, ακόμα και χωρίς την έξτρα μπαταρία το Bike 2.0 θα πρέπει να εκμεταλλεύεται με πιο αποδοτικό τρόπο την προσπάθεια του ποδηλάτη.

Φυσικά υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ ενός σχεδιαστικού concept και ενός λειτουργικού πρωτοτύπου, πόσο μάλλον μέχρι ενός τελικού προϊόντος. Το σκεπτικό όμως πίσω από το Bike2.0 αξίζει να εξερευνηθεί και τμήματα του concept αυτού μπορεί να είναι χρήσιμα σε ευρεία γκάμα ποδηλάτων. Για παράδειγμα η ηλεκτρική μετάδοση ίσως είναι ιδανική για ποδήλατα downhill ενώ η τηλεσκοπικός σκελετός θα ήταν χρήσιμος σε ένα μικρό παιδικό ποδήλατο.

Τα πλήρη αποτελέσματα του διαγωνισμού Seoul Cycle Design Competition 2010 με πολλές ενδιαφέρουσες συμμετοχές μπορείτε να τα δείτε εδώ: http://www.designboom.com/contest/winner.php?contest_pk=33