we've a new website! visit MechDesign.xyz
english
 
TSTO spaceplanes
 
by IKE - 19-4-2006

DARPA - RASCAL

Το παρακάτω σχέδιο (RASCAL - Responsive Access Small cargo Affordable Launch) είναι μικρότερο από τα 3 προηγούμενα και δεν είναι πλήρως επαναχρησιμοποιούμενο. Αποτελείται από ένα αεροσκάφος φορέα και από ένα δεύτερο στάδιο το οποίο είναι ένας αναλώσιμος πυραυλικός φορέας σχετικά μικρού μεγέθους.




Το σύστημα αυτό ήταν πρόγραμμα της DARPA και η κατασκευή του αεροσκάφους θα γινόταν από την Scaled Composites, η εγκατάσταση του συστήματος προώθησης από την Allied Aerospace και η συνολική διαχείριση από την Space Launch. Αν και αυτό το πρόγραμμα ακυρώθηκε είχε προχωρήσει αρκετά.

Η άτρακτος είχε μήκος 89ft, εκπέτασμα 81ft και 2700sq.ft πτερυγική επιφάνεια, το διαμέρισμα του φορτίου είχε μήκος 42ft και το μικτό βάρος ήταν περίπου 80.000lb με τις 16000lb να είναι το ωφέλιμο φορτίο.



Το αεροσκάφος είναι τετρακινητήριο με τέσσερις κινητήρες turbofan της κλάσης των F100 της P&W (Που χρησιμοποιούν τα F-15/F16). H σημαντικότερη καινοτομία όλου του συστήματος είναι το σύστημα MIPCC στο σύστημα πρόωσης.

Το δεύτερο στάδιο είναι ένας μικρός αναλώσιμος πυραυλικός φορέας είτε υβριδικός (στερεό καύσιμο - υγρό οξειδωτικό) είτε στερεών καυσίμων,2 σταδίων.



προφίλ πτήσης

Το αεροσκάφος φτάνει τα 3,1mach στα 63.000ft και με έναν απότομο ελιγμό ανόδου ανεβαίνει στα 200.000ft έχοντας πλέον ταχύτητα 1,2 mach και στο υψόμετρο αυτό εξαπολύει τον πυραυλικό φορέα ο οποίος οδηγεί το φορτίο του σε τροχιά.

Κατά την διάρκεια της πτήσης τα πλευρικά g δεν υπερβαίνουν τα 4 και τα διαμήκη 5 για προστασία του φορτίου και είναι παρόμοια ή λίγο μεγαλύτερα με την καταπόνηση που υποβάλει στο φορτίο του ένας πυραυλικός φορέας.

Το μεγάλο πλεονέκτημα και ο λόγος για τον οποίο σχεδιάστηκε το σύστημα αυτό είναι η δυνατότητα άμεσης χρήσης οποιαδήποτε στιγμή αλλά και επαναχρησιμοποίησης μέσα σε 24 ώρες από την προηγούμενη αποστολή.

Previous Page Next Page up


index
 
MIPCC


To MIPCC (Mass injection pre compressor cooling) είναι ένα σύστημα που εγχύει νερό και οξυγόνο σε υγρή μορφή στο στόμιο εισαγωγής του κινητήρα πριν το πρώτο στάδιο συμπίεσης. Οι στροβιλοκινητήρες παρουσιάζουν πτώση απόδοσης όσο μειώνεται η ατμοσφαιρική πίεση (αύξηση υψομέτρου) και αυξάνεται η θερμοκρασία του αέρα (αύξηση ταχύτητας).

Με την έγχυση νερού μειώνεται κατά πολύ η θερμοκρασία του αέρα εισόδου αυξάνοντας κατακόρυφα την απόδοση του κινητήρα, ενώ το οξυγόνο βοηθά στην σταθεροποίηση της καύσης (ειδικά στην μετάκαυση).

Το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι πως η αντοχή του κινητήρα δεν επηρεάζεται γιατί ουσιαστικά η λειτουργία του είναι ίδια με αυτήν που θα εκτελούσε αν το αεροσκάφος πετούσε σε μικρό ύψος.

Στην πράξη σε πτήση στα 100.000 ft με 3.0 mach.με το σύστημα αυτό έχουμε εξομοίωση συνθηκών υψομέτρου στο επίπεδο της θάλασσας ενώ στο κατάλληλο αεροσκάφος οι κινητήρες μπορούν να λειτουργούν ακόμα και σε ταχύτητα έως και 6 mach. Το σύστημα αυτό φυσικά μπορεί να απενεργοποιηθεί σε χαμηλές ταχύτητες και μικρά υψόμετρα όπου δεν θα προσέφερε τίποτα.

Παλαιότερα είχαν γίνει δοκιμές με κινητήρες J57 και J75 εφοδιασμένους με ανάλογα συστήματα αλλά και σε αεροσκάφη MiG-25.που πετούν με 2.8-3 mach.






Κείμενα, σχέδια και φωτογραφίες είναι πνευματική ιδιοκτησία του robotpig.net εφόσον δεν αναφέρεται κάτι διαφορετικό.
Για αναδημοσίευση οποιοδήποτε τμήματος της ιστοσελίδας απαιτείται έγγραφη άδεια. © robotpig.net