Το μητρικό σκάφος έχει πάρα πολλά κοινά σημεία με το ΧΒ-70. Πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του ο εξοπλισμός και η υποδομή του ΧΒ-70 όταν αυτό ακυρώθηκε αλλά και το 3ο πρωτότυπο του οποίου η κατασκευή δεν είχε ολοκληρωθεί.

Η σημαντικότερη εξωτερική διαφορά βρίσκεται στα ακροπτερύγια. Το XB-70 χρησιμοποιούσε μια πρωτοποριακή διάταξη που στρέφοντας προς τα κάτω τα ακροπτερύγια στις πολύ υψηλές ταχύτητες δημιουργούσε άντωση λόγω συμπίεσης της ροής. Ο αέρας εκτρεπόταν εκατέρωθεν του διαμερίσματος των κινητήρων και εγκλωβιζόταν από τα κατεβασμένα ακροπτερύγια. Στο SR-3 η διάταξη αυτή απουσιάζει και τα ακροπτερύγια είναι ενιαία με την πτέρυγα ενώ στην απόληξή τους ενώνονται με τα τοποθετημένα εκεί κάθετα σταθερά τα οποία καθιστούν τα συμβατικά κάθετα σταθερά του ΧΒ-70 περιττά. Ο λόγος για την διαφοροποίηση αυτή είναι η χαμηλότερη μέγιστη ταχύτητα του SR-3 που πιθανότατα θα καθιστούσε περιττό το σύστημα του XB-70.

Οι κινητήρες που χρησιμοποιούσε ήταν τουλάχιστον τέσσερις (πιθανότατα έξι YJ-93-3 της GE όπως στο ΧΒ-70) και ήταν τοποθετημένοι σε 2 ομάδες με κάποιο διαχωρισμό ανάμεσά τους για χωροταξικούς λόγους εφόσον το τροχιακό σκάφος μεταφέρεται σύμμορφα στο κάτω μέρος της ατράκτου. Η τελευταία έχει στο κάτω μέρος της εσοχές για την φιλοξενία του XOV και το μήκος τής είναι 180-200ft, παρόμοιο με του ΧΒ-70.





Η πτέρυγα ενώ στο ΧΒ-70 ήταν από σύνθετα υλικά με κυψελοειδή πυρήνα στο SR-3 ήταν μάλλον κατασκευασμένη από αλουμίνιο και με απλούστερη δομή μιας και το τελευταίο είχε μικρότερη τελική ταχύτητα, 2 mach αντί για τα 3,3+ του ΧΒ-70.

Τα πτερύγια canard στο εμπρός μέρος αναφέρονται από όσους είδαν το αεροσκάφος είτε με εμπροσθόκλιση είτε με οπισθόκλιση, άρα μάλλον είχαν την δυνατότητα να μεταβάλλουν την γωνία τους (ως προς τον άξονα διατοιχισμού - yaw) για να διατηρούν σταθερή την απόσταση του αεροδυναμικού κέντρου πίεσης σε σχέση με το κέντρο βάρους που μεταβάλλεται δραστικά με τον διαχωρισμό του τροχιακού σκάφους.




XOV

Το τροχιακό σκάφος έχει μορφή αντωτικού σώματος με μικρές πτέρυγες σύμμορφες με την άτρακτο (blended). Τα ακροπτερύγια έχουν μικρή κλίση προς τα κάτω πιθανώς για χρήση της αυξημένης άντωσης λόγω συμπίεσης (όπως και με τα κινητά ακροπτερύγια του ΧΒ-70 αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό). Η άτρακτος ήταν κατασκευασμένη από προηγμένα σύνθετα υλικά, sandwich κυψελοειδούς κατασκευής και είχε μήκος 97.5 ft (υπήρχε και μικρότερη έκδοση, ίσως μη επανδρωμένη).

Το κάθετο σταθερό είναι μικρού ύψους και σχετικά μεγάλου πάχους και χρησιμεύει σαν πυλώνας στήριξης με το SR-3.



Οι κινητήρες παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον μιας και εκτός του ότι έχουν ακροφύσιο aerospike χρησιμοποιούσαν και ένα προηγμένο καύσιμο gel με βάση το βόριο το οποίο είχε τεράστια ενεργειακή πυκνότητα και μικρότερο όγκο από τα συμβατικά καύσιμα. Οι τέσσερις aerospike κινητήρες είχαν δισδιάστατο ακροφύσιο και η σχεδίασή τους είχε προηγηθεί των XRS-2200 που προορίζονταν για το Χ-33 που ακυρώθηκε πριν πετάξει. Εκτός από τους κινητήρες αυτούς στην βάση του καθέτου σταθερού (ακριβώς από πάνω τους δηλαδή) υπήρχε και ένας βοηθητικός πυραυλοκινητήρας μάλλον για εκτέλεση τροχιακών ελιγμών και ελιγμών επανεισόδου στην ατμόσφαιρα.

Το XOV χρησιμοποιούσε σύστημα προσγείωσης με συνδυασμό τροχών και πέδιλων.





Για το προφίλ πτήσης δεν υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες, το ΧΒ-70 είχε επιχειρησιακή οροφή 75.000ft οπότε το πιθανότερο ο διαχωρισμός των SR-3 / XOV να γινόταν σε αυτό το ύψος και με ταχύτητα 2 mach. Ύστερα το SR-3 κατευθυνόταν για προσγείωση ενώ το XOV αφού έμπαινε σε τροχιά και εκτελούσε την αποστολή του επανερχόταν στην ατμόσφαιρα επιβραδυνόμενο και ανεμοπορούσε έως τον διάδρομο προσγείωσης.

Από το σημείο προσγείωσης μεταφερόταν για την επόμενη αποστολή με ειδικά τροποποιημένα C-5B τα οποία είχαν προσθήκες για μεγαλύτερο πλάτος στην άτρακτο (+8ft), ενισχυμένο σύστημα προσγείωσης και εσωτερικές αλλαγές.

Το σύστημα αυτό είχε πολλές καινοτομίες αλλά βασίστηκε σε προχωρημένη αλλά διαθέσιμη τεχνολογία και πιθανότατα εκτέλεσε αρκετές αποστολές (φημολογείται η ύπαρξη αρκετών XOV). Σήμερα πιθανότατα έχει αποσυρθεί αλλά η τεχνολογία του είναι διαθέσιμη για μελλοντικά σχέδια.